Lamperia, żeliwna wanna, ebonitowa deska sedesowa i górnopłuk to nieodzowny wnętrzarski obraz z lat 70. w łazienkach Polaków. W PRL-u te pomieszczenia miały być przede wszystkim funkcjonalne. Kultowe już miano zyskały niektóre sprzęty i kosmetyki z tamtych czasów. Oto jak wyglądały łazienki w czasach PRL. Zobacz na zdjęciach - pamiętasz je wszystkie?
Łazienki w latach 60., 70. i 80., w Polsce, były zazwyczaj znacznie skromniejsze niż dzisiejsze. Mówimy o tych, które były częścią mieszkań, bo jak wiemy, w budynkach wielorodzinnych nierzadko lokale posiadały jedną łazienkę dla wszystkich lokatorów. O luksusach nie było mowy. Skromne, ciemne i wszystkie do siebie podobne – tak wyglądały w polskich domach łazienki w czasach PRL-u. Ich wyposażenie nie należało do urozmaiconych, choć niektóre przedmioty, sprzęt, kosmetyki do dziś można uraczyć na sklepowych półkach.
Łazienki w PRL nie należały do przyjaznych wnętrz. Pomieszczenie było urządzone oszczędnie i praktycznie, wyłożone kafelkami od podłogi po sam sufit. Najważniejsze było, by zaspokajała niezbędne potrzeby sanitarne. Było w niej mało miejsca, a pomieścić musiała wiele urządzeń i przedmiotów. Wszystko dlatego, że na sklepowych półkach brakowało nie tylko towaru spożywczego, ale i budowlanego czy higienicznego. Tylko zamożniejsi mogli sobie pozwolić na glazurę i terakotę.
Wiele gospodarstw korzystało z bojlerów do podgrzewania wody, co było nowatorskim rozwiązaniem w tamtym okresie. Popularnym elementem wyposażenia były lustra z wbudowanymi szufladami, które służyły do przechowywania kosmetyków i akcesoriów. Pralki automatyczne były mało dostępne i drogie, dlatego wiele rodzin korzystało z pralek manualnych, w których trzeba było ręcznie obsługiwać mechanizm do wirowania. Kultową już pralką wirnikową była „Frania”.
Nikt nie znał podwójnej umywalki, gustownego oświetlenia czy elektrycznych pralek. Lamperia, żeliwna wanna, ebonitowa deska sedesowa i górnopłuk to nieodzowny wnętrzarski obraz z lat 70. To samo można powiedzieć o kranach z dwoma kurkami oraz umywalce z widocznym syfonem. Królowały akcesoria z tworzywa sztucznego: półki łazienkowe, wieszaki na ręczniki, zasłony prysznicowe, uchwyty na szczoteczkę do zębów i mydło, szczotki do WC, wagi łazienkowe z suwakami. Sam papier toaletowy był towarem deficytowym. Farelki miały podwójne zastosowanie – grzały lub chłodziły pomieszczenia, a także służyły jako suszarki do ubrań.
Charakterystyczny był też asortyment do pielęgnacji ciała i włosów. Wiele gospodarstw korzystało z tradycyjnego mydła w kostce, które było podstawowym środkiem do mycia. Rodzina myła włosy szamponem "Zielone jabłuszko” lub „Familijnym”. Ze względu na ograniczoną dostępność i różnorodność kosmetyków, także szampon jajeczny był często używanym środkiem do mycia włosów. Kobiety używały wielorazowych podpasek i kręciły włosy na wałkach. Wazelina była popularnym produktem pielęgnacyjnym, używanym jako balsam do ust, krem do rąk i do pielęgnacji skóry. Woda kolońska była męskim zapachem, często stosowanym zamiast droższych perfum.
Z najpopularniejszych kosmetyków można wymienić:
Obecnie nikt nie tęskni do niewygód sprzed pół wieku, choć niektórzy, kierując się modą na styl retro, vintage dekorują akcesoriami swoje łazienki. Wiele osób docenia prostotę i minimalistyczny charakter łazienek PRL, co jest w kontrze do dzisiejszych rozbudowanych aranżacji.
Czytaj też: